Skóra jaka to gatunek bydła szeroko rozpowszechniony w Tybecie i Azji Środkowej. Wysokogórskie bydło, czyli jaki, nazywane jest także chrząkającym wołem ze względu na swoje nieustanne, głośne chrząkanie. Produkcja skóry z tego surowca ma długą tradycję i była już przetwarzana przez tybetańskich nomadów na odzież, buty, paski, torby, lassa, siodła końskie i inne przedmioty codziennego użytku.
Ze względu na ekstremalne warunki życia w górach, skóra, a co za tym idzie, również wyprawiona, jest bardzo wytrzymała i dobrze izoluje ciepło. W porównaniu do europejskiej skóry bydlęcej jest ona znacznie trwalsza i cięższa, przy zachowaniu tej samej grubości. Stan skóry zależy również od płci i wieku. Skóry jaków są z reguły cieńsze od skór bydlęcych. Współcześnie jaki mają zazwyczaj powierzchnię od 2,5 do 4 metrów kwadratowych. W miarę starzenia się zwierzęcia, podobnie jak u bydła, włókna stają się dłuższe, a skóra staje się grubsza, szorstsza i bardziej nierówna.
Przetwarzanie tradycyjne
Istnieją różne metody przetwarzania, choć tradycyjna obróbka skóry zwykle ogranicza się do kilku etapów. Często świeże skórki najpierw moczy się w maślance, a następnie ugniata patykiem. Można też je najpierw namoczyć w wodzie, a następnie usunąć tłuszcz i resztki mięsa. Po wysuszeniu są one ciasno zwijane, owijane sznurkiem i ugniatane stopami przez okres trzech do czterech dni. W tym czasie rolka jest wielokrotnie otwierana, a skóra ponownie naciągana. Wykończone skóry są ponownie poddawane działaniu tłuszczu, aby stały się miękkie i elastyczne.
Źródła: (dostęp 31.01.2019):
- www.leder-info(punkt)de/index.php/Yakleder
- www.lederzentrum(punkt)de/wiki/index.php/Yakleder
