Ogólnie o skórze końskiej
Skóra końska nie jest już tak często spotykana, ponieważ konie zostały zastąpione na polach przez traktory, a na drogach przez pojazdy silnikowe. Dlatego na rzeźniach nie pojawia się już dużo skóry końskiej.
Skóra końska jest przetwarzana jako skóra gładka na buty i odzież. Nazywana jest Rossnappa, gdy jest to prasowana, miękka skóra anilinowa.
Skóra Cordovan
Ta skóra pochodzi z tylnych boków ciężkich koni zimnokrwistych. Kilka milimetrów pod powierzchnią skóry znajdują się dwa okrągłe kawałki tkanki łącznej. Ma ona silnie zagęszczoną strukturę włókien i nazywana jest również butt, shell lub Roß-Spiegel. Ta skóra jest szczególnie odporna i mocna w tym obszarze. Ponieważ skóra Cordovan zawiera dużo tłuszczu, jest wodoodporna.
Kawałki skóry mają zazwyczaj wielkość między kartką DIN-A5 a DIN-A3, dlatego jest bardzo droga. Oferta jest bardzo rzadka, ponieważ nie ma już ciężkich koni roboczych, a konie z hodowli lub sportu nie mogą ich zastąpić.
Produkcja skóry Cordovan
Skóra jest garbowana roślinnie, co zajmuje około sześciu miesięcy do zakończenia produkcji. Dopiero w procesie garbowania staje się widoczne, która skóra nadaje się na buty, a która raczej tylko na portfele, breloczki i paski. Skóry są suszone na szklanych płytach po 60-dniowym garbowaniu, a następnie ręcznie wcierane olejem.
Ten olej, nazywany Smearen, w ciągu kolejnych 90 dni przechowywania całkowicie wnika w skórę. Na końcu procesu produkcji, dzięki tzw. polerowaniu, skóra Cordovan zyskuje swój wyjątkowy połysk. Skóra Cordovan jest najbardziej rozpowszechniona w Stanach Zjednoczonych. Tam proces produkcji został jakiś czas temu udoskonalony. Widać to po tym, że strona mięsna jest przetwarzana na zewnątrz, ale mimo to na końcu jest bardzo gładka i błyszcząca.
dodatkowe źródła (dostęp 26.02.2019):
- leder-info(punkt)de/index.php/Pferdeleder
- lederzentrum(punkt)de/wiki/index.php/Pferdeleder
