Skóra jaka, który jest gatunkiem bydła szeroko rozpowszechnionym w Tybecie i Azji Środkowej. Wysokogórskie bydło jak, ze względu na swoje ciągłe głośne chrząkanie, nazywane jest również wołem chrząkającym. Jego skóra ma długą tradycję i była już przetwarzana przez tybetańskich nomadów na odzież, buty, paski, torby, lassa, siodła końskie i inne przedmioty codziennego użytku.
Ze względu na ekstremalne warunki życia w górach, skóra, a tym samym skóra, jest bardzo wytrzymała i izolująca ciepło. W porównaniu do europejskiej skóry bydlęcej, przy tej samej grubości jest znacznie trwalsza i cięższa. Struktura skóry zależy również od płci i wieku. Skóry jaków są zazwyczaj mniejsze niż skóry bydła. Zazwyczaj skóry jaków mają powierzchnię między 2,5 a 4 metry kwadratowe. Wraz z wiekiem, podobnie jak u bydła, włókna się powiększają, a skóra staje się grubsza, gruboziarnista i bardziej nierówna.
Tradycyjne przetwarzanie
Istnieją różne metody przetwarzania, przy czym tradycyjne przetwarzanie skóry zazwyczaj ogranicza się do kilku kroków. Często świeże skóry są najpierw moczone w maślance, a następnie ugniatane kijem. Alternatywnie, są one najpierw moczone w wodzie, a następnie usuwane są resztki tłuszczu i mięsa. Po wyschnięciu są mocno zwijane, owijane sznurkiem i przez okres trzech do czterech dni ugniatane stopami. W tym czasie rolka jest wielokrotnie otwierana, a skóra ponownie rozciągana. Gotowe skóry są ponownie traktowane tłuszczem, aby były miękkie i elastyczne.
Źródła: (dostęp 31.01.2019):
- www.leder-info(punkt)de/index.php/Yakleder
- www.lederzentrum(punkt)de/wiki/index.php/Yakleder
